تکامل عایق الاستومری که اولین بار در نیمههای قرن بیستم توسعه یافت، تأثیر چشمگیری بر صنعت عایق گذاشت. قابل توجهترین دلیل این امر مقاومت بالای آن در برابر رطوبت است، که نتیجه ساختار سلولی منحصربه فردش است. این ویژگی نه تنها تهدیدات مرتبط با رطوبت را به حداقل میرساند (مانند کپکها) بلکه عملکرد پایدار و طولانی مدت حرارت را نیز تضمین میکند. عایق الاستومری در مقابل بخار آب نفوذپذیر بوده و در برابر جذب رطوبت مقاوم است، بنابراین نه عملکرد آن و نه میزان دوام آن از حضور رطوبت در سیستم گرمایش و تهویه هوا (HVAC)، لولهکشی یا سیستم تبرید (سردسازی) مختل نمیشود؛